- Kimsenin İran Kedilerinden Haberi Yok - No One Knows About Persian Cats / Kasi Az Gorbehaye Irani Khabar Nadareh
İranlı yönetmen Bahman Ghobadi tarafından 2009 yılında çekilmiş bir film. Önceki filmlerinde (sarhoş atlar zamanı, kaplumbağalar da uçar) toplumsal sorunlara çok daha keskin ve izlerken bile insanı zorlayan bir çıplaklıkla yaklaşan yönetmen bu filminde yine toplumsallığı elden bırakmamış ancak araç olarak müziği seçmesi sebebiyle belki de izlemesi zorlamayan bir film yapmıştır. B. Ghobadi'nin Kaplumbağalar Da Uçar'ı ve Sarhoş Atlar Zamanı'yla şiirsel ismi yönüyle benzeşiyor, ancak film bu sefer tahran'da, büyük bir kentte geçiyor ve biraz daha umutlu. Gerçek karakterler üzerine kurulu hikayesiyle film, gerçekle kurmaca arasındaki sınır çizgisini bulanık bırakıyor. Kategorize etmek gerekirse belgesel - kurgu tarzında bir film diyebiliriz.
Filmin ana teması İran hükümeti tarafından bir türlü kabul görmeyen alternatif/underground müzik yapmaya çalışan genç alternatif müzisyenlerin çabalarını dile getiriyor. İran'daki yasak enstrümanlarla yasaklı müzikler yapmaya çalışan yasaklı müzisyenlerin hayatını ve rejimin müzisyenler üzerindeki baskılarını anlatıyor. Yasaklı müzisyenler aynı zamanda filmin de oyuncuları.Evlerin çatılarında, derme çatma kulübülerde sevdikleri müziği yapmaya çalışıyorlar. İran Devrim Muhafızları, ileri teknolojiyi kullanan, bilgisayar ve internet aracılığıyla müzik yapıp yayan siber müzisyenlerle başa çıkamıyor. Film aynı zamanda Tahran'da 2007 yılında tutuklanan 200 rock severin tutuklanması konusunu da aydınlatıyor.Rock, rap ve heavy metal çalan gruplar ne hikmet ise İran hükümeti tarafından kabul görmemekte. Sorun verilen mesajda veya sözlerde değil; sorun asıl gitarın başrollerde olması. Bu filmin müziklerini yapan tüm sanatçılar radarın altında, görünmez ve yakalanmaz odalarda ciddi riskler alarak sanatlarını icra etmek zorundalar. Tehran Avenue ve Bar-Ax gibi alternatif mekânlar bu tür müzikleri İran’da takip edebileceğiniz limitli yerlerden sadece birkaçı. Filmin merkezinde Take İt Easy Hospital isimli indie müzik yapan grup var ve müzisyenler kendilerini canlandırıyorlar. Oldukça lezzetli bir Soundtrack albümü de mevcut.
Film, İran’daki mevcut baskıcı yönetime ve çevresel baskılara rağmen İran’ın başkenti Tahran’da indie rock tarzında müzik yapmaya çalışan iki yakın arkadaş olan Negar Shaghaghi ve Ashkan Koshanejad’ın zorluklarla baş ederken bir yandan da içlerindeki müzik tutkusuyla hareket etmeleri konu edilmiştir. Rock müzik çaldıkları için hapis yatıp çıkan genç ikili Londra’da kendileriyle konser verecek grubu tamamlamak üzere müzisyenler aramaya başlarlar. Ama bundan daha büyük bir sorun var; vize.
Film İran'da bağımsız müzisyenlerin ve daha genel olarak gençlerin karşı karşıya olduğu yasal ve kültürel zorlukları vurguluyor.
Tahran’ın son dönemde patlamakta olan yeraltı müzik dünyasında gezinen film, resmi izin olmadan sadece 17 günde ve gerçek karakterler üzerine çekilmiş. Elektro blues’dan hiphop’a kadar her telden çalan yüzlerce farklı genç grup va r; kimisi İngilizce, kimisi Farsça söylüyor. Ülkede yasak olan İngiliz NME dergisi elden ele dolaşıyor. Ne konser salonlarına ihtiyaçları var, ne de teknik donanımlı sahnelere; onlar müziklerini her yerde yapabiliyorlar. Ghobadi’nin bu gerçek hikayenin içinde özgürce dolanan kamerası, Tahranlı genç müzisyenlerin tutkusunu, enerjisini, öfkesini ve umudunu yakalamayı başarıyor. Bu film, en zor koşullarda bile bir yol bulup yaratıcılıkla fışkıran sanatçı ruhlara rock ‘n’ roll dilinde bir ithaf…
Ve film de 10 dakikada bir akıl almaz güzel şarkılar çalar. Filmin bizlere ilginç gelen öyküsünün yanı sıra içerdiği müzikleri de oldukça enteresan. Filmde geçen 15 parça;Human Jungle (Take It Easy Hospital), Me And You (Take It Easy Hospital), Mast-e Esgh – Drunk With Love (Rana Fahran), Ekhtelaf (Hichkas), Scenarios And Starlights (Take It Easy Hospital), New Century (The Yellow Dogs), Opening Title (Shervin Najafian), Chasing The Sun (Ash Koosha), Emshab (Mirza), My Sleepy Fall (Take It Easy Hospital), Dreaming (The Free Keys), Jouwani feat. Bahman Ghobadi (Mahdyar Aghajani), DK (Darkoob), They Sing (Ash Koosha), Fekr (Hamed Seyed Javadi) yasaklı, gizli sanatçıların eserlerine yer verilen film müzikleri İran gençliğinin ne kadar enerjik ve atılıma hazır olduğunun enfes bir göstergesi. Bu aynı zamanda gizli saklı kapılar ardınca baskının yoğunluğunda ne tür Dünya Müziklerinin ortaya çıkabileceğinin de yansıması. Batılı müzikseverlerin pek aşina olmadığı bir dilde dinleyecekleri yakın melodiler içeren film müziği bol hayran toparlamış durumda.Yönetmen: Bahman Ghobadi
Senaryo: Bahman Ghobadi, Hossein Mortezaeiyan, Roxana Saberi
Yapımcı: Mehmet Aktaş, Bahman Ghobadi
Müzik: Mahdyar Aghajan
Görüntü Yönetmeni: Turaj Mansuri
Süre: 106 dk
Tür: Dram, Müzikal
Ülke: İran
Yapımı : 2009
Hasılat: $79.848 (Amerika)
Vizyon tarihi: 23 Aralık 2009 Çarşamba
IMDb: 7,3
Film Dili: Farsça
Orijinal Adı: Kasi az gorbehaye irani khabar nadareh
Oyuncular: Negar Shaghaghi (Negar),Ashkan Koshanejad (Ashkan),Hamed Behdad (Nader), Babak Mirzakhani (Mirza Band Member), Kosh Mirzahi (Yellow Dogs Band Member), Shervin Najafian (Shervin),Nemat Haghighi,
Ödüller
- 62. Cannes Film Festivali 'Un certain regard' bölümünde Jüri özel ödülü Ex-aequo, François Chalais olmak üzere iki ödül birden aldı.
- 2009 Cannes Film Festivali: Belirli Bir Bakış – Jüri Özel Ödülü
- São Paulo Film Festivali: Eleştirmenler Ödülü – En İyi Yabancı Dilde Film
- Tallinn Siyah Geceler Film Festivali: FICC ve NETPAC Jüri Ödülleri, En İyi Görüntü – Jüri Ödülü Tokyo Filmex: Jüri Özel Ödülü.
